مصاحبه/ زهره نعلبندی
محدثه محمدی در سال 1384 در قم متولد شد و درحال حاضر در رشته آموزش ادبیات فارسی تحصیل می‌کند.
او دارای ۲مدال نقره المپیاد کشوری جغرافیا و همچنین عضو بنیاد ملی نخبگان و مدرس باشگاه دانش پژوهان و رتبه ۴۴۶ کنکور سراسری انسانی بوده است.
در ادامه گفتگویی با این جوان نخبه و موفق قمی انجام گرفته که آن را خواهید خواند؛
خانم محمدی کمی از موفقیت‌هایتان برایمان بگویید.
من دارای یک مقاله هستم که در جشنواره علوم انسانی عمار کسب کردم و فارغ التحصیل برتر دوره های بینهایت شو هستم که دوره های تکمیلی آن زیر نظر آستان قدس است و در حال حاضر در این مجموعه به عنوان مربی فعالیت میکنم و همچنین یک مدال نقره استانی در رشته ورزشی والیبال هم دارم.
به عنوان فرد نخبه از جامعه چه انتظاراتی دارید؟
ما از دولت انتظار حمایت داریم اینکه ازاین استعدادی که کشف شده چه در رتبه های برتر کنکور چه خصوصا بچه های المپیادی که حتی زمینه استعدادشان مشخص است، حمایت کنند و ازاین استعدادی که وجود دارد استفاده کنند.
وقتی دانش آموز و دانشجو نخبه حمایت نشود و رها شود سرخورده می‌شود و با وجود تمام ناراحتی که دارد قطعا به ترک کردن وطنش مجبور می‌شود؛ چراکه عمده این بچه‌ها دوست دارند برای سربلندی و پیشرفت کشورشان تلاش کنند و ما قطعا هرچه در توانمان بوده انجام دادیم تا کشورمان را در قله های موفقیت ببینیم. ما واقعا انتظار خاصی جز حمایت و استفاده از دانش ما برای پیشرفت کشور و سهیم کردن ما در پروژه‌ها و واگذاری مسئولیت هایی روی دوش نخبگان نداریم.
وظیفه نخبگان نسبت به جامعه چیست؟
نخبگان هم یکسری وظایف نسبت به جامعه دارند که مهم ترین آن همین حل کردن مسائل و مشکلات موجود در کشور با توجه به استعدادشان است و خب قطعا یک نخبه باید تلاش کند که در زمینه استعداد خودش مفید واقع شود و باری از روی دوش مسئولین کم کند.
وظیفه دیگری که نخبگان نسبت به جامعه دارند، آگاه سازی و حمایت از دانش آموزان مستعد است که متاسفانه درحال حاضر این استعداد یابی لازم در آموزش و پرورش کشور ما وجود ندارد.
دانشجویان المپیادی و نخبه یکی از کارهایی که می‌توانند انجام دهند این است که به مدارس خود برگردند با دانش آموزان صحبت کنند و سعی کنند تا حد ممکن استعدادیابی کنند و در واقع دانش آموزان را به مسیری که در آن استعداد دارند سوق دهند و همچنین المپیادهای علمی را تبلیغ کنند و حتی از نظر درسی در حیطه ای که توانایی دارند به دانش آموزان کمک کنند.
یکی دیگر از وظایف نخبگان اسلامی سازی علوم است؛ بویژه این مسئله بین نخبگان علوم انسانی خیلی امر مهمی است تعداد زیادی از مشکلات روزمره و کف خیابانی جامعه امروز ما برمی‌گردد بین تضادهایی که حاصل مدرنیته و تفکر سنتی مردم است یعنی مدرنتیه وارد زندگی شده و از طریق فضای مجازی و ازطریق ارتباطاتی که ما با کشورهای دیگر داریم درحال تبلیغ است. تفکر ما اسلامی است ولی علومی که با آن درگیر هستیم علوم حاصل تفکرات غرب است و خب اساس این علوم هم اسلامی بوده ولی خب متفکران غربی با توجه به روند فکری و جریان فکری خودشان این علوم را تغییر دادند و به نفع خودشان استفاده می‌کنند و حالا ما همان علوم را گرفتیم و داریم استفاده می‌کنیم درحالی که در بسیاری از موارد با زندگی و تفکرات اسلامی و دینی و اجتماعی ما تضاد دارند؛ بنابراین اسلامی سازی علوم باید در اولویت جامعه نخبگان علوم انسانی قرار گیرد و برای رفع این تضاد بین علوم و دین تلاش کنند تا بخش زیادی از مشکلات حل شود بویژه در رشته‌هایی مثل جامعه شناسی و روانشناسی این تضاد خیلی بیشتر به دانش آموز و دانشجوی ما ضربه می‌زند؛ بنابراین باید در دستور کار قرار بگیرد ان‌شالله دولت هم حمایت کند تا افرادی که درحال تحقیق و پژوهش هستند پای اینکار بیایند و قطعا این یکی از اولویت های من هم در زندگیم هست.
برنامه شما برای آینده چیست؟
برنامه من این است که در این مسیری که وارد آن شدم که خیلی مسیر مهمی است و واقعا مسئولیت خطیر معلم شدن و دبیر شدن که خیلی از مسائل و مشکلات کشور و جامعه ما به دست این قشر حل و گره گشایی می‌شود تمام تلاشم را نمایم تا بتوانم از مشکلات موجود گره گشایی کنم و به دانش آموزانم کمک کنم و انسان ها و دانش آموزان موفق و سودمند و مفید تحویل جامعه دهم و در کنار اینکار خودم به تحقیق و پژوهش بسیارعلاقه دارم و سعی میکنم مسیر مقاله نویسی را در رشته خودم یعنی علوم انسانی انجام دهم و همچنین المپیادهای دانشجویی را هم ادامه خواهم داد و همچنین المپیاد های آزادی که در جامعه جهانی برگزار می‌شود و تمام تلاشم را میکنم تا برای کشورم در این المپیادها افتخار آفرینی کنم و بتوانم اسم کشورم را بالا ببرم.
حمایت خانواده از شما به چه میزان بود و چه اثری در موفقیت شما داشته است؟
واقعا بدون حمایت خانواده نمی‌شود کاری را پیش برد؛ چرا که مسیر المپیاد جدای از کنکور مسیری است که کاملا باید خانواده برای دورانی آدم را تحمل کنند چون بالاخره فشار روانی ازنظر درسی روی آدم زیاد می‌شود و خب هیچ کمکی نمی‌توان برای خانه و خانواده انجام داد و قطعا موفقیتم را مدیون پدر و مادرم هستم که اگر دعا و حمایت‌های معنوی آنان نبود هرگز نمی‌توانستم به این نقطه برسم.
آیا در خانواد شما فرد موفق دیگری وجود دارد؟
بله در خانواده‌ام افراد موفق دیگری هستند، پدرم استاد دانشگاه و هیئت علمی در رشته تاریخ اسلام هستند و در زمینه رشته خودشان کتاب‌های زیادی دارند، ایشان همیشه الگوی من بودند همچنین برادر و خواهرم هم جزو نخبگان استان بودند و در مدارس سمپاد تحصیل کردند و هردو در رشته مهندسی برق تحصیل کردند و مادرم هم معلم هستند و خب در استان همیشه معلم برتر بودند و ایشان هم در زمینه خودشان موفق عمل کردند.
نخبگان با عموم جامعه چه تفاوتی دارند؟
نخبگان با عموم جامعه تفاوت چندانی ندارند و نمی‌توان آنان را از آحاد مردم جدا کرد و اینکار شاید مضراتش خیلی بیشتراز فوایدش باشد همان طور که اکنون می‌بینیم مضرات مدارس سمپاد و در واقع ضرری که دارد به جامعه دانش آموزی ما می‌زند خیلی بیشتراز منافعش است، البته این موضوع باید به صورت کارشناسی بررسی شود ولی خب خیلی از صاحب نظران موافق برچیده شدن این نظام طبقه سازی درسی هستند و درواقع نخبگان می‌توان گفت کسانی هستند که استعدادیابی شدند و در زمینه‌ای که در آن استعداد دارند برای کسب علم و دانش واقعا استقامت دارند.
نکته ای که در کنار بهره هوشی نخبگان مهم تر است تلاشی است که نخبگان دارند و اگر زندگی شخصی افراد بزرگ را بررسی کنیم قطعا به این نتیجه می‌رسیم که بیشتراز اینکه بهره هوشی آنان در موفقیتشان تاثیر داشته باشد تلاشی که کردند و استمراری که در مسیر خود داشتند و امید به زندگی و امید به آینده و امید به موفقیتشان در موفقیت قطعی آنان تاثیر گذار بوده و آنان را کمک کرده است.
رمز موفقیت شما چیست و چه توصیه‌ای دارید به کسانی که دوست دارند در این مسیر قرار بگیرند؟
توصیه من این است که ناامید نشوند زمانی که من خودم شروع کردم به قدم گذاشتن در این مسیر واقعا چیزی مشخص نبود و آینده در نظر من خیلی مبهم بود و روزی که اولین مرحله المپیاد را شرکت کردم هیچ وقت فکرش را نمی‌کردم که درنهایت بتوانم به اینجا برسم و این مدال را برای ۲بار کسب کنم و واقعا خوشحالم که آن روز توانستم بر ترس خودم غلبه کنم البته من مدال های المپیادم را حاصل لطف و عنایت ویژه امام رضا(ع) می‌دانم و اگر عنایت ویژه و خاص امام رضا نبود من نمی توانستم به تنهایی در این مسیر سخت موفق شوم ولی خب قطعا تلاش خودم هم تاثیر گذار خواهد بود و واقعا بدون تلاش و بدون استمرار و بدون روحیه خستگی ناپذیر بودن نمی‌توان در این مسیر موفق بود؛ چراکه در برخی از مواقع ساعت مطالعه شما باید به ۱۴ساعت حتی ۱۵ساعت در روز برسد و خب مطمئنا خیلی سخت خواهد بود و نیاز به انرژی زیادی دارد ولی اگر توکل به خدا داشته باشیم و تمام تلاش خودمان را بکنیم برای این مسیری که در آن قرار گرفتیم مطمئنا موفق خواهیم شد و قطعا نتیجه تلاش هایمان را خواهیم گرفت.
سخن پایانی شما.
به عنوان سخن آخر خیلی دوست دارم به این نکته تاکید کنم که هم من وهم تمام جامعه نخبگان تمام تلاشمان و تمام دغدغه ای که داریم برای کشورمان به خاطر عشق و علاقه ایست که به اسم ایران و به وطنمان داریم و این تلاش کوچک ترین کاری است که می‌توانیم برای کشورمان انجام دهیم و این دغدغه ها و این نقد هایی که گاها وارد می‌کنیم خدایی نکرده به خاطر این نیست که دنبال تضعیف کشورمان باشیم دوست داریم این نقدها برطرف شود تا بتوانیم همیشه اسم ایران را در بالاترین درجات چه علمی و چه از تمامی لحاظ ببینیم و به اسم وطنمان افتخار کنیم و قطعا باعث افتخار ماست که ایرانی هستیم و رهبری به درایت و هوشمندی آقای خامنه ای داریم و قطعا در تک تک مسیرهای زندگی از رهنمودهای ایشان استفاده می‌کنیم تا درنهایت کشورمان را مثل همیشه در تمامی عرصه‌های جهانی سربلند ببینیم.
