استان قم

آیت الله یزدی(ره) مصداق واقعی عمار انقلاب و فدایی ولایت بود

حجت‌الاسلام والمسلمین یزدی با اشاره به ولایت مداری آیت‌الله یزدی گفت: ایشان خود را فدایی ولایت می‌دانست و در همه صحنه‌ها حامی سرسخت رهبری و مدافع حق ولایت بود.

به گزارش خبرنگار تفکیک نیوز، در آستانه برگزاری همایش «مدیر پیشتازان نهضت اسلامی؛ آیت‌الله محمد یزدی»، حجت‌الاسلام والمسلمین یزدی، فرزند آن عالم مجاهد، عصر پنجشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۴ در نشست خبری این همایش از برگزاری مراسم بزرگداشت آن فقیه انقلابی در نوزدهم آذرماه سال جاری به همت «مرکز تربیت مجتهد مدیر محمدیه» خبر داد.

 

وی با اشاره به ابعاد شخصیتی آیت الله یزدی(ره)، گفت: یکی از ویژگی‌های برجسته، پرتلاشی و کم‌توقعی ایشان بود. هیچ‌گاه از امکانات دنیوی برای خود استفاده نکرد و تمام عمر شریفش را وقف خدمت به نظام اسلامی کرد. ایشان خود را فدایی ولایت می‌دانست و در همه صحنه‌ها حامی سرسخت رهبری و مدافع حق ولایت بود.

 

استاد حوزه علمیه قم در ادامه افزود: آیت‌الله یزدی حقیقتاً مصداق عمار واقعی انقلاب بود؛ تا پایان عمر از مسئولیت‌های مختلف کشور دست نکشید و با غیرت دینی و انقلابی در خدمت نظام باقی ماند. با وجود مسئولیت‌های سنگین مدیریتی، هیچ‌گاه از فعالیت‌های علمی و پژوهشی غافل نشد و بیش از ۱۰۰ کتاب و مقاله علمی منتشر کرد؛ آثار متعددی نیز از ایشان در دست چاپ است.

 

وی در ادامه تصریح کرد: آیت‌الله یزدی همواره بر قرائت قرآن کریم و بهره‌گیری از آموزه‌های قرآنی در زندگی تأکید داشت. ایشان بر اساس آیه شریفه “أَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَأَقِیمُوا الْعَدْلَ” به دنبال اقامه عدالت در جامعه بود و هیچ‌گاه در پی مقام، قدرت یا شهرت نبود، بلکه هدف او تنها خدمت خالصانه به مردم و نظام اسلامی بود.

 

حجت‌الاسلام والمسلمین یزدی با ذکر خاطره‌ای از روحیه اخلاص پدرش گفت: روزی که نتایج انتخابات اعلام شد و نام ایشان جزو منتخبان نبود، با خوشحالی سجده شکر به‌جا آورد و گفت خداوند بار مسئولیت را از دوش من برداشت. این روحیه نشان می‌داد که ورود او به هر عرصه‌ای فقط برای خدمت و رضای الهی بود، نه برای جایگاه و نام و نشان.

 

وی در پایان خاطرنشان کرد: پدرم نمونه‌ای از کار خالصانه و معادباورانه بود. در کشوی میز خود دفتری داشت که وصیت‌نامه‌هایش را در آن می‌نوشت؛ پس از وفات ایشان متوجه شدیم ۵۱ وصیت‌نامه در طول سال‌های مختلف نوشته و هر سال آن را تجدید کرده بود. این نشان از ایمان عمیق و باور راسخ او به آخرت و مسئولیت در برابر خداوند داشت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا