گزارش و مصاحبه

نهج‌البلاغه مرهمی بر دردهای جانکاه بشریت است

امام خمینی(ره) نهج البلاغه را شفای دردهای فردی و اجتماعی دانسته ‏و مقام معظم رهبری آن را یک گنجینه استثنایی می‌داند.‏

به گزارش خبرنگار زهره نعلبندی
به مناسبت میلاد سراسر نور حضرت ‏امیرالمومنین، به اهمیت و ارزش کتاب نهج البلاغه که دربردارنده ‏سخنان ناب ایشان است می‌پردازیم تا اهمیت این کتاب برای مخاطبان ‏بیش از پیش مشخص شود. ‏
نهج البلاغه منحصر به‌ فردترین و معدودترین تراث شیعه است که به ‏دست ما رسیده که مجموعه‌ای از کلمات اهل‌ بیت(س) را در خودش ‏جای‌ داده است.‏
نهج البلاغه کتابی است که در آن تعدادی از خطبه‌ها، نامه‌ها و جملات ‏کوتاه امام علی(ع) به کوشش سید رضی گردآوری شده است.‏
سید رضی هم می‌گوید “من ادعا نمی‌کنم که چنان احاطه‌ای بر سخنان ‏آن حضرت داشتم که هیچ‌یک را از قلم نینداختم بلکه بعید نیست شمار ‏از دست‌رفته‌ها بیش از آن باشد که به دست آوردم.”‏
با این‌حال بهترین کتاب و جامع‌ترین منبعی که ما امروز به‌ عنوان یک ‏کتاب در اختیار داریم همین نهج‌البلاغه است و جا دارد این کلام ‏آقابزرگ تهرانی را عرض کنیم که فرمودند:” سزاوار است تشکر کنیم ‏از احسانی که سید رضی  با تالیف این اثر در حق ما انجام داد و تلاش ‏او را قدر بدانیم که باعث شده همین‌ مقدار  از این جوهر به دست ما ‏برسد و اگر وی به تالیف نهج‌البلاغه کمر همت نمی‌بست از این مقدار ‏نیز محروم می‌ماندیم. چنانکه از دیگر خطبه‌های آن حضرت محروم ‏هستیم”‏
ابن ابی الحديد از علمای معتزلی است که سخت شيفته كلام مولی است ‏و مكرر در خلال كتاب خود شيفتگی خويش را ابراز می‌دارد. او در ‏مقدمه كتاب خويش می‌گويد: به حق، سخن علی از سخن خالق فروتر ‏و از سخن مخلوق فراتر است.‏
سخنان ابن ابی الحدید در شرح خطبه 221 نهج البلاغه بسیار خواندنی ‏است او می گوید:‏
من سوگند یاد می کنم به کسی که تمامی امت‌ها به او قسم یاد می کنند ‏که من این خطبه را از پنجاه سال قبل تاکنون بیش از هزار بار قرائت ‏کردم، وهیچ گاه آن را نخواندم مگر این که در دل و اعضایم اثر کرد و ‏آن را تامل نکردم مگر این که مردگانم را متذکر شدم و خود را مصداق ‏سخن آن حضرت که درباره مرده ایراد فرمود پنداشتم. واعظان و ‏خطیبان و فصیحان در این زمینه زیاد گفتند و من نیز مکرر بر آن‌ها ‏واقف شدم و در هیچ یک از آن‌ها تاثیر این کلام را نیافتم.‏
خطبه 221 ناظر به تفسير «أَلْهَاكُمْ التَّكَاثُرُ* حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ» است؛ ‏ولى مجموع  این خطبه را مى توان به چهاربخش تقسيم كرد. در بخش ‏اوّل سخن از بى خبرى بازماندگان از سرنوشت خويش است كه چگونه ‏از وضع خفتگان در زير خاک پند و عبرت نمى‌گيرند.‏
در بخش دوم چگونگى حال گذشتگان را بيان مى كند كه چگونه در ‏زير خاک و در قبرهاى سرد و خاموش آرميده اند، كسى از آن‌ها خبرى ‏نمى گيرد. خانه‌هاى آن‌ها خالى و زندگى آنان به فراموشى سپرده شده ‏است.‏
در بخش سوم گويا امام گفت گويى با آن‌ها دارد و آن‌ها با زبان حال ‏پاسخ‌هايى مى گويند كه بسيار بيدارگر و تكان دهنده است.‏
در بخش چهارم امام عليه السلام از روزهاى پايانى عمر انسان سخن ‏مى گويد كه چگونه طبيبان از درمان مايوس مى شوند و داروها از اثر ‏مى افتد و لحظه به لحظه انسان به آخر عمر نزديک مى شود و از ‏دوستان و بستگان فاصله مى گيرد زبان از كار مى افتد گوش شنوايى ‏خود را از دست مى دهد و مرگ بر همه وجود انسان سايه مى افكند. ‏
خلاصه کلام اینکه کتاب نهج البلاغه از کتب و منابع مهم شیعه است و ‏فراز به فراز آن سرشار از کلمات ناب و درس عبرت است.‏
بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی (رحمة‌الله) در ‏وصیت ‌نامه الهی سیاسی خود می‌فرمایند: ما مفتخریم که کتاب ‏نهج‌البلاغه که بعد از قرآن، بزرگ‌ترین دستور زندگی مادی و معنوی و ‏بالاترین کتاب رهایی ‌بخش بشر است و دستورات معنوی و حکومتی ‏آن بالاترین راه نجات است، از امام  معصوم ماست.‏
امام خمینی در پیام دیگری نهج البلاغه را شفای دردهای فردی و ‏اجتماعی دانسته و آن را اقیانوسی معرفی می‌نماید که هر دانشمندی در ‏آن فرو رود، غرق می‌شود.‏
مقام معظم رهبری حضرت امام خامنه‌ای نیز درباره این کتاب ‏می‌فرماید: نهج‌ البلاغه گنجینه عظیمی است که به این سادگی حتی به ‏موجودیت آن نمی‌شود دست‌ یافت و آن را فهمید و بعد از اینکه چنین ‏موجودی را شناختیم، نوبت کار اصلی یعنی بهره‌برداری است. ما هنوز ‏موجودیت نهج‌البلاغه را هم نشناخته‌ایم؛ البته بسیاری از منابع غنی ‏اسلامی نیز همین وضعیت را دارند؛ اما نهج‌البلاغه با رتبه و پایه ‏والایی که دارد در حقیقت‌ یک استثناست که باید به صورت یک گنجینه ‏استثنایی با آن برخورد کرد.‏
سید رضی که خود این کتاب را گردآوری کرده می‌نویسد: بعد از قرآن ‏و بیانات پیامبر اکرم هر کلام و خطبه و مقاله‌ای را که خواندم و شنیدم ‏توانستم با آن رقابت کنم و بهتر از آن یا همانندش را بگویم مگر ‏کلمات امیرالمومنین را که هرچه کوشیدم توانایی رقابت‌ با آن را در ‏خود نیافتم.‏
آیت الله مکارم شیرازی نیز معتقدند که نهج‌البلاغه مرهمی بر دردهای ‏جانکاه بشریت است، عالی‌ترین روش آزادی انسان‌ها را در ابعاد ‏مختلف مورد بررسی قرار می‌دهد؛ چراکه منادی عدالت اجتماعی است. ‏این کتاب در نوع خود بی‌نظیر و برای هر زمان و هر نسل، اثر مفید ‏می‌باشد.‏
شهید مرتضی مطهری درباره این کتاب می‌گوید: امتیاز نهج‌البلاغه ‏برای فردی که سخن‌شناس باشد و زیبایی سخن را درک کند نیاز به ‏توضیح و توصیف ندارد. اساسا زیبایی درک کردنی است، نه وصف ‏کردنی نهج‌البلاغه پس از نزدیک چهارده قرن برای شنونده امروز ‏همان لطف و حلاوت و گیرندگی و جذابیت را دارد که برای مردم آن ‏روز داشت.‏

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا